ik ben zo eenzaam zonder ...

Pff, vandaag slaat te heimwee toch wel efkes gemeen toe
het is niet alleen heimwee naar Michiel hoor, ook zo naar de vertrouwdheid van ons huisje (ook al is het nu zonder madammeke), van je weg kennen naar en in de buurtwinkels, van weten waar de fetakaas het lekkerst en de boter het goedkoopst is, van enkel Canvas te kunnen kijken en dus veel DVD's in de kast te hebben liggen, van een dubbel donsdeken, van lekkere espresso in plaats van zo van die flepse senseo, van de geur van pasgebakken brood, van snijden op je eigen snijplank met een goed groot mes...
pff, nooit geweten dat ik zo gehecht ben aan spullen die eigenlijk totaal onbelangrijk zijn

'Hoe gezellig'

Nou nou, Nederlanders zijn toch een aparte soort hoor :-), en ze houden van 'gezelligheid', dat is zeker. Wat ze nu juist onder die 'gezelligheid' verstaan, is niet zo zeker. Je hoort de uitroep 'Hoe gezellig!' hier om de haverklap, ze gebruiken het woord voor alles...
"Praat jij nou maar lekker Vlaams, da's zo gezellig", zeggen mijn collega's. Ook mijn fruitmandje met appelen en peren op mijn buro heb ik al 'hoe gezellig' horen noemen door enkelen van hen (en dat waren niet alleen vrouwen). Ze vinden het ook gezellig dat Sam, Marieke en ik (en na de zomer nog een aantal andere promovendi) zo goed als samen aan ons promotie-onderzoek beginnen. Er wordt hard gewerkt om ook 'buiten de werksfeer' tot gezelligheid te komen: er werd vandaag gefeest omdat wij er zijn (met koffie en gebak), er wordt in mei gefeest omdat anderen weggaan, en er wordt ook nog eens binnenkort gefeest, gewoon omdat er een dagje gefeest moet worden. Er worden pogingen gedaan om een tafeltennistafel op ons verdiep geïnstalleerd te krijgen, zodat we af en toe 'gezellig' kunnen gaan ontstressen door hard tegen een balletje te slaan...
Ik word het hier wel gewoon, zo in die gezelligheid ;-)

15 april 2005

15 april 2005: net 6 maanden voor 15 oktober 2005... Tijd voor de ondertrouw dus... Wij om 9u 's morgens al naar de Lange Gasthuisstraat om aan te schuiven voor de administratieve procedure. 't Is vooral een papieren gedoe, maar we hebben van de dag toch een leuke feestdag gemaakt. 's Middags lunch met Hedwig & Mariette en ons moeke en vake. 's Namiddags naar de man_chi voor een uitgebreide verwensessie: hamam met daarna massage... 3 uur 'pure indulgence'... Daarna etentje bij de beste Chinees van heel Antwerpen, en daarna gewoon wat rondluieren thuis...
't Is een leuk gevoel om 'ondergetrouwd' te zijn :-).

sofi-nummer

Tot hier toe bevalt het me wel... De nederlanders hier zijn minder luidruchtig dan de hollanders die naar Antwerpen komen om de Meir onveilig te maken, de buro's (kamers zoals ze hier zeggen) zijn groter dan de kruipkoten waarin ze leuvense onderzoekers dumpen, de lunches en de koffies in de studentenbuurt en waar ik woon zijn niet duurder dan thuis, en op mijn appartement is er kabelTV (wat meer is dan wat we thuis hebben, en dan nog zonder VTM, Kanaal 2 en VT4).
De mensen op de afdeling doen echt hun best opdat mijn kamergenoot Sam en ik ons welkom zouden voelen. Maandag komt er een derde promovendus op de kamer, Marieke, en dan is er meteen koffie met taart als welkomsfeestje voor ons. Gisteren ben ik ook al met mijn promotor Pier (sic) Prins gaan lunchen. Wat betreft de inhoudelijk uitwerking van mijn project, daar wordt nog steeds aan gesleuteld. Dat betekent voornamelijk dat ik nu vooral aan het lezen ben en referentielijsten aanmaak, zodat ik nog meer te lezen krijg :-). 't Is wel leuk, maar af en toe is het toch nogal droog. Ik merk ook dat het wel even geleden is dat mijn hersens nog echt hebben gewerkt: 'k moet er weer wat inkomen. Het lezen en verwerken van teksten gaat traag, maar er komt ook elke dag verbetering in. 'k Heb ondertussen toch al zo'n tekst of 15 achter de kiezen (of moet ik zeggen 'achter de ogen'), en het gaat steeds vlotter en sneller.
Ondertussen word ik administratief gezien ook steeds meer gelinkt aan Nederland. 'k Heb al een voordeelkaart voor de trein, een strippenkaart voor tram en bus, en sinds gisteren nu ook een sofi-nummer. Een sofi-nummer (sociaal-financieel nummer) is een 9-cijferige code met daartussen nog eens ergens 2 puntjes waardoor je bij de overheid eenduidig kan geïdentificeerd worden. Je hebt het nodig om bv. een ziekteverzekering af te sluiten of een bankrekening te openen. Dat zijn dan ook de twee prakticaliteiten die er de eerste dagen staan aan te komen. En als ik dan een bankrekening heb, kan ik me ook een nederlands gsm-abonnement aanschaffen, mét gratis 'mobieltje', ben ik weer bereikbaar voor mensen die niet genoeg hebben aan mijn blog, maar ook mijn stem wel weer eens willen horen ;-).

Joachim

Gisteren afgesproken met Joachim. 't Was wel eens leuk om iemand te zien die nog maar een paar jaar geleden ook de overstap België-Amsterdam heeft gemaakt. Hij begreep perfect hoe ik me voel, en ik herkende toch wel wat van zijn herinneringen aan die eerste weken (ik heb gelukkig de Fame nog niet gevonden, en dat laat ik voorlopig ook maar best zo). Het was ook cool om nog eens Vlaams te horen, al is dat al wat bezoedeld door zijn verblijf hier :-). We zijn gezellig samen gaan eten bij een Ethiopiër, niet ver van mijn werk (en ook niet zo heel ver van mijn huisje): heeeeeeeeeeel lekker. Na dat broodje geitenkaas vrijdag, den Thai met Bart maandag en dan gisteren die lekkere vegetarische schotel (te eten met een pannenkoek en met de handen), moet niemand mij meer zeggen dat je in Holland niet lekker kan eten...

Amsterdam, dag 3

M"n derde dag als promovendus in Amsterdam... 't Is heel wat: 't is behoorlijk wat passen en meten en organiseren om de ganse boel aan het draaien te krijgen, maar ja, prakticiteiten hebben meestal de neiging om ooit wel eens in orde te komen...

Ik zit op hier in het midden van de stad, in een universiteitsgebouw (op het Roeterseiland), op het 8ste verdiep, samen met één iemand (binnenkort twee iemanden) anders. De kamer is meer dan groot genoeg, om daarnaast ook nog 2 gigantische en 1 grote plant te huisvesten. Het is een hoekkamer, langs twee zijden volledig 'beraamd', zodat we een mooi uitzicht hebben over de stad. Het is nog een beetje onpersoonlijk, maar er staan toch al 2 fotokadertjes (eentje van M&L voor Uluru en eentje van Sensi en Hannelore mét lolly in de Zoo van Antwerpen) en twee oranje gerberaatjes in een vaasje met nog Belgisch water (ah ja, die bloemetjes moesten tijdens de lange tocht van Antwerpen naar Amsterdam toch ook water hebben...). Al van de eerste dag beschik ik over een mooie, spierwitte nieuwe iMac met 15 inch flatscreen, optische muis en QWERTY-klavier... 'k Heb het klavier aangepast naar AZERTY, maar het is toch een beetje wennen, zo'n vreemd toetsenbord. Net als die vreemde taal hier: soms versta ik de mensen echt niet, maar goed, soms verstaan zij mij ook niet... Dat wordt vast ooit nog wel eens beter. De mensen zijn trouwens best vriendelijk hier, al is het voor mij een beetje moeilijk om ze uit elkaar te houden: ze zijn (bijna) allemaal, zowel mannen als vrouwen, blond en groot... ;-)

Wat het appartementje betreft: ik zit wel best leuk, vind ik zo. Niet ver van de Albert Cuypmarkt, in de Quellijnstraat. 't Is een studiootje met 2 zetels, kabeltelevisie, dubbel bed, 2 tafels, 2 stoelen en 2 krukjes, keukentje met douche en apart toilet. Voor een buitenverblijf meer dan goed genoeg ;-). Ik kan er voorlopig alvast een aantal maanden blijven. Omwille van die voorlopigheid, heb ik beslist om geen telefoonaansluiting of internetverbinding te installeren. Ik kan op mijn werk genoeg op het www en ik ben tijdens de kantooruren te bereiken op: 003120-525.60.39. Gisteren waren Michiel en Bart in Amsterdam, maar vanavond is mijn eerste 'eenzame' avond. 'k Ben eens benieuwd wat ik allemaal ga doe, zo helemaal alleen op mijn eigen appartementje...

Ondertussen wacht ik nog op een sofi-nummer (dat mag ik volgende dinsdag bij de belastingsdienst gaan ophalen), en dan kan ik mezelf een nederlandse bankrekening openen. Dan kan ik ook 'chipknippen' (de hollandse variant van Proton), wat wel heeeeeel noodzakelijk is, want alle automaten in het gebouw hier werken sinds 1 april niet langer met geld...

'k Heb al bij al toch nog wat een 'toeristengevoel' hier zo, wat waarschijnlijk nog vergroot wordt door het feit dat ik met een stadsplannetje en een LonelyPlanet-gids van The Netherlands op zak rondloop... Dat zal waarschijnlijk niet blijven duren, want het werk komt snel binnen... Er is al een eerste presentatie door mij te geven gepland op 24 mei, en dat terwijl ik nu nog niet anders heb gedaan als artikels downloaden van de elektronische bib en lliteratuurlijksten aanmaken en 'brede basisartikels' lezen... Maar mens, wat is dat leuk werk :-).

Enfin, ik ga zo stilaan naar mijn huisje, want ik mag ze hier niet de indruk geven dat ze met een workaholic te maken hebben hé ;-).