'Hoe gezellig'

Nou nou, Nederlanders zijn toch een aparte soort hoor :-), en ze houden van 'gezelligheid', dat is zeker. Wat ze nu juist onder die 'gezelligheid' verstaan, is niet zo zeker. Je hoort de uitroep 'Hoe gezellig!' hier om de haverklap, ze gebruiken het woord voor alles...
"Praat jij nou maar lekker Vlaams, da's zo gezellig", zeggen mijn collega's. Ook mijn fruitmandje met appelen en peren op mijn buro heb ik al 'hoe gezellig' horen noemen door enkelen van hen (en dat waren niet alleen vrouwen). Ze vinden het ook gezellig dat Sam, Marieke en ik (en na de zomer nog een aantal andere promovendi) zo goed als samen aan ons promotie-onderzoek beginnen. Er wordt hard gewerkt om ook 'buiten de werksfeer' tot gezelligheid te komen: er werd vandaag gefeest omdat wij er zijn (met koffie en gebak), er wordt in mei gefeest omdat anderen weggaan, en er wordt ook nog eens binnenkort gefeest, gewoon omdat er een dagje gefeest moet worden. Er worden pogingen gedaan om een tafeltennistafel op ons verdiep geïnstalleerd te krijgen, zodat we af en toe 'gezellig' kunnen gaan ontstressen door hard tegen een balletje te slaan...
Ik word het hier wel gewoon, zo in die gezelligheid ;-)