aio

(eerst ter noodzakelijke informatie ter begrip van het onderstaande: mensen zoals ik (promovendi dus), worden in Nederland ook wel aio's (assistent-in-opleiding) - lees aajoo genoemd)

Nu had ik vrijdag een dagje vakantie (eentje van de bijna veertig dagen die ik heb op een jaar: nog zo'n dertig te gaan) en zat ik rustig te werken aan ons huis, toen Lars en Lena, de ongeveer drie- en vierjarige kindjes van de buren, hun nieuwste poging om onze aandacht te trekken ondernamen vanuit hun eigen tuin. Bij Lars klinkt dat heel leuk "Hallo, Haaaalllloooo, Hallllooooo-oooo". Bij Lena, die nog wat problemen heeft met de L, gaat het dan van "Aaaaajooooo, ajoooo-ooo"
en dat terwijl mijn promotor Pier een ganse maand op vakantie is... ;-)

legionella in Amsterdam

er is al een tijdje een episode van legionellabesmetting met bron in Amsterdam... reeds 24 zieken, waarvan 1 overleden

zwem zwem zolang je kan, de Heer die houdt ervan

Els (mijn flatgenote) en ik zijn gisteren gaan zwemmen, en we hebben echt baantjes getrokken...  We hebben het denk ik zo'n 3 kwartier volgehouden, en hebben 15 lengtes (maw. 375m) gezwommen.  Het ging wel goed, maar ik voel het wel in mijn arm-, rug- en borstspieren.  Amai, 'k kan mij niet herinneren dat dat vroeger zoveel inspanning kostte...  Het heeft wel deugd gedaan.  Het zwembad is op loopafstand, dus geen enkel excuus om volgende week niet te gaan.

ontmoeting in de stad

Vandaag ben ik de Kleine Reuzin en haar gezelschap tegengekomen bij hun tocht door de stad.

eenmaal ... andermaal ... verhuisd!

Sinds vorige week zit ik in een nieuwe Amsterdamse woonst. Dit keer is het een helemaal legale woning, die ik samen Els (collega van op het AMC, doet onderzoek naar PTSS en trauma bij kinderen) deel, met een eerlijk contract bij een particulier verhuurbedrijf, en helemaal zonder onderhuur... Els heeft zich er achter gezet om voor ons een 'woninkie' te zoeken, en ze heeft er een gevonden. Els is 50, komt uit Nederlands Limburg, heeft daar man en dochter, werkt maandag, dinsdag en woensdag in Amsterdam, en ze heeft de vasthoudendheid die nodig is om op die stomme Nederlandse huizenmarkt te veroveren wat in België voor het grijpen ligt...
Onze flat ligt in Diemen (jaja, zo wordt het toch nog een beetje Australië: Tasmanië = Van Diemen's Land), op de bovenste verdieping van een gebouw met 3 verdiepingen (nee, er is geen lift). Er is een keukentje, balkon, badkamer met douche, apart toilet, woonkamer, en 3 slaapkamers... Het ligt niet ver van tram 9, en tram 9 heeft ook een halte aan de UvA. En als ik heel gemotiveerd ben, en het is mooi weer en niet te warm, en ik pomp mijn banden weer eens op, dan kan ik zelfs met de fiets. Een hele verbetering ten opzichte van de 9m2 van mijn vorige kamer, op de 5de verdieping van een soortement Luchtbalblok met meer wietplantages en illegale onderhuur dan je je kan voorstellen, waarvoor ik eerst 7 min. met de metro en dan 30 min. met de bus moest (en 's morgens omgekeerd) 'helemaal naar Noord'.
Bij deze kan ik eindelijk mensen ontvangen in mijn Amsterdamse buitenverblijf - of pjeejateier zoals ze daar zeggen, maar ik krijg het accent nooit helemaal goed...