kaarsje

Voor alle examensonderganende studenten in mijn omgeving, en dan vooral voor mijn zus Lies, brand ik een virtueel kaarsje.
Veel succes allemaal!

Stop racisme, diversiteit is realiteit -- Het verdriet is van A

you make me feel so young (frank sinatra)

Een of ander afwasmachineafwasmiddelmerk (ik weet echt niet welk: het is datgene met de wateroplosbare verpakking rond de afwasmachineafwasmiddelblokjes... of hebben ze dat ondertussen al allemaal???) gebruikt het liedje van onze openingsdans in hun laatste nieuwe reclame...
Ik heb er echt geen idee van wat afwasmachineafwasmiddel doet om je so young te voelen, maar elke keer als ik het hoor voel ik me 'the way I did that day', en gaat het in mijn hoofd van 'slow slow quick quick'. Ik vind het nog altijd het perfecte liedje voor mij en mijn man, 'even now I'm old and grey'...

geflikker en geflipt

En ik die dacht dat na het geflipte huwelijksfeest van Anton en Eva het nu wel gedaan zou zijn met al dat geflipper... Maar nee hoor, het geflipte dringt door tot in mijn dagdagelijkse bezigheden...
Ik ben bezig met de gegevens die ik (met Lidewij en Sanne) verzamelde in verschillende scholen hier in het Amsterdamse. Alvorens ik echt met deze data aan de slag kan gaan, en er de meest gesoficticeerde analysetechnieken op kan loslaten, moet ik van alle kolommekes en rijkes resp. rijkes en kolommekes maken... Er bestaat daar een geweldig leuk commando voor in SPSS (het analyseprogramma): TRANSPOSE. Mensen die mij tijdens mijn stage meemaakten, herinneren zich nog wel voor hoeveel ellende dit woord zorgde... Ook nu weer, dus...
Van alle 33 proefpersonen, moeten alle 145 rijen omgezet worden naar 145 kolommen, en dat voor 3 kolommen, die dan dus 3 rijen worden. In de syntax wordt dat proces omschreven als FLIP (je vraagt je af wat er mis is met FLIP en waarom SPSS-ontwikkelaarsingenieurs het TRANSPOSE noemen...) Na heel wat van dat soort onbegrijpelijke syntax geschreven te hebben, verloopt het proces (redelijk en gedeeltelijk) automatisch: er flikkeren enkel wat veranderende databestanden open en toe op mijn scherm, alle gevolgd door een leeg scherm met het woordje FLIP, en dat gaat zo de halve ganse dag door... Om dan af en toe vast te lopen op iets wat je dan in een 58 pagina's lange syntax kan opsporen... 'k Ben daar nu al sinds mensenheugenis mee bezig (ik ben nogal kort van geheugen), en nog is het niet helemaal perfect zoals ik wil...
Om geFLIPt van te worden...

11 mei 2006

VROUW EN KIND
(Bart Moeyaert)

voor D.

Was je niet liever thuisgebleven?
Had je de oceaan niet moeten laten,
breed als hij is, en heb je onze kou
dan nooit gehaat? Dichtbij de evenaar
is de maan een boot, een hand, een kom.
Daar kan wat in. Veel zorg. Hier niet.
Hier wast de maan als een doof oor.
Ze leunt en luistert niet. Je hebt de man
die jong maar moe was niet gekend.
Hij leed waarschijnlijk aan het draaien
van de aarde. Dat moet haast wel, als je
de waarde van de warmte vergeet en
op een middag vindt dat de zon nu
lang genoeg geschenen heeft. "Hoezo
heb je het koud. Last van mijn blik?
Koud om je hart? Koud als je valt?
Jij was hier nog niet eerder, wel.
Went het een beetje onderhand.
Heb je het naar je zin of niet. Vind je
dit land geen land voor jou misschien,
geen land van melk en honing.
Hoor ik je taal, hoor ik je heimwee,
hoor ik je, hoor ik je, het is je geraden,
van wie is dit kind?"Het duurt geen tel
en de stad is veranderd. Dat dacht ik
vannacht toen de maan hier een oog was,
en boven het land van je moeder een hand.
Een boot. Een kom. Ik vroeg me af
of jij ook na je dood blijft zorgen
voor het kind. En zal ik eens in jouw plaats
vragen wat een ander daarvan vindt?

strand van sint-anneke

Strand van Sint-Anneke
daar wassek me mijn manneke
vanmorrege nor toe-oe gegaan...

vandaag moet ik niet werken, want het is in Nederland bevrijdingsdag, en het was supermooi weer, dus zijn Michiel en ik voor het eerst dit jaar naar 't strand van Sint-Anneke getrokken... (voor 't eerst in ons leven ook als man en vrouw...)
'k had het echt eens nodig: 't was de laatste dagen precies alsof ik het zot in mijn lijf had zitten. wie mij sinds zaterdag nog heeft gezien, weet wat ik bedoel. 'k was helemaal onrustig, 'k kon me niet op mijn werk concentreren, en ik werd gek van stilzitten, het huis leek te klein... (zou ik dan toch een ADHD-gen hebben???) 't is vast de lente...

tipje van de sluier

Waar een 1-mei vakantie al niet goed voor is... Michiel en ik hebben ons maandag gezet aan de lay-out van ons eigen trouwalbum. Er zitten foto's bij van zowat iedereen die die dag een camera in zijn of haar pollen heeft gehad. Bedankt gelegenheidsfotografen! Nu nog een album kiezen en dan kunnen we er eens mee komen stoefen :-).