Vorige week ben ik op tweedaags symposium geweest in Leuven. Over 'the relevance of conditioning models for psychopathology'. Het was leuk om nog eens wat mensen van vroeger te zien. Leuk ontvangen door Deb Vansteenwegen die de ganse boel organiseerde, geboeid geluisterd naar Tom Beckers, die een jammergenoeg zieke Paul Eelen kwam vervangen, me verbaasd over de gelijkenis tussen Filip Raes en virtuele rockzangers en gediscussieerd met Bram Vervliet... Oh ja, Tom leidde ons ook rond in het vrij nieuwe muizenlab (diep in de kelders, achter 91.60): stinkt hoor, zo'n boel beesten, maar ze waren wel schattig: pekzwart met roze oortjes en roze staart.
Voertaal engels... 't Was eigenlijk best wel moeilijk om na te denken en engels te praten tegelijkertijd. Het is geen probleem om een engelse voordracht te volgen, het is ook perfect mogelijk om zelf een engelse babbel te houden, maar als er dan vragen worden gesteld waar ik eens over moet nadenken, wordt het een stuk moeilijker... Je voelt dan gewoon de radertjes in je hersenen kraken... Maar goed, er zijn nog wel meer stotterende mensen op zo'n bijeenkomst, en ik bekijk het maar elke keer weer als oefenenoefenenoefenen.
'k Heb ook Pol Pierlet gezien, en die was net opa geworden. Apetrots natuurlijk... Schattig boeleke (Rube, ni Pol he).
