donderdag 10 februari 2005

Donderdag 10/2/2005, 15.30u, tweede sollicitatiegesprek voor de promotieplaats 04-2028 bij professor Pier Prins rond 'cognitieve informatieverwerking en emotieregulatie als werkingsmechanismen in de cognitieve gedragstherapie bij kinderen met angststoornissen'. Het eerste gesprek op 18 januari was goed verlopen: gezellige, informele babbel - 'k had er een goed gevoel over... Stef gevraagd om als referent te willen optreden, en die heeft dat heel goed gedaan (bedankt Stef!).
De laatste week van januari, kreeg ik te horen dat ik werd uitgenodigd voor de tweede ronde (en werd ik - joehoe joehoe - ontslagen bij SNT wegens "efkes geen werk"). Ik kreeg een opdracht mee, die me deed beseffen hoe hard ik het wetenschappelijk onderzoek had gemist. 't Deed echt goed om me weer eens te verdiepen in artikels, referenties op te snorren, bedenkingen neer te schrijven en een engels tekstje te schrijven. 'k Heb ervan genoten...
En toen was het dus donderdag 10/2... 'k Was behoorlijk zenuwachtig, maar ik wist me gesteund door de vele "kaarskes" die gebrand werden en door het gezelschap van mijn Michiel en Toon. Het gesprek zelf liep goed: 'k heb blijkbaar een aantal zinnige bemerkingen gemaakt (hypotheses geformuleerd, zoals ze dat in vakjargon zo mooi kunnen zeggen) en niet te veel totaal onzinnige dingen gezegd... Na een gesprekje van een half uur, bekomen bij een koffie in een studentencafé, terug door de gietende regen naar huis... Via Rotterdam, veeeeeeel file, maar gelukkig ook een LaPlace, met een lekker groentenschoteltje en een superlekker ijsje (en een broer met meer euros op zak dan wij, gelukkig)...
Doodmoe rond negen uur thuis aangekomen, om daar een mailtje van Pier Prins te vinden, dat begon met 'Helaas...'. 'k Was te gestresseerd om door dat begin ontmoedigd te worden, en dus las ik maar gewoon door... Enfin, het kwam er op neer dat de sollicitatiecommissie vond dat ik een goede indruk had gemaakt en dat ze graag hadden dat ik de promotieplaats innam. In 't kort: ik mag dus beginnen aan een doctoraat! Woehoe, ikke doctorandus (of zoals ze dat in Nederland noemen: promovendus, want in NL is iedereen die een licentiaatsdiploma heeft een drs.) of moet ik zeggen doctoranda/promovenda. 'k Zie het helemaal zitten ;-)...